У Дзярэчыне Бог жыве. І няхай давеку жыве

18 жніўня касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі ў Дзярэчыне святкаваў сваё 100-годдзе. Гэтай вялікай падзеі для ўсёй парафіі папярэднічалі святыя місіі, якія на працягу сямі дзён духоўна рыхтавалі вернікаў да ўрачыстасці. Былі падчас іх прамовы ксяндзоў-місіянераў, сустрэчы з моладдзю, дзецьмі і сем’ямі. На заканчэнне на прыкасцельнай тэрыторыі быў устаноўлены місійны крыж.

Сама ж галоўная нядзельная ўрачыстасць была адметная тым, што на святкаванне юбілею касцёла ў Дзярэчын прыехалі біскупы Гродзенскай і Пінскай дыяцэзій Аляксандр Кашкевіч, Антоній Дзям’янка і Казімір Вялікаселец. З гэтай нагоды ў святыні сабралася шмат гасцей: не толькі мясцовыя парафіяне, але і паломнікі з іншых раёнаў нашай вобласці і нават з замежжа.  

Пачалося мерапрыемства з вітання Аляксандра Кашкевіча, якога вернікі разам са святарамі сустракалі на вуліцы перад храмам. Ад дзярэчынскай моладзі біскуп пачуў кранаючыя словы падзякі за прысутнасць на Богаслужэнні. Ён жа і правёў урачыстае набажэнства. На літургіі прысутнічаў ксёндз Вітальд Жыльветра, які ў свой час з’яўляючыся слонімскім пастарам, апекаваўся і аб Дзярэчынскім касцёле. З далёкай Аўстрыі прыехаў былы пробашч святыні Юзаф Файлер, а таксама шматлікія святары з суседніх парафій, настаяцель Спаса-Праабражэн-скай царквы Дзмітрый Бялоцкі, прадстаўнікі раённай улады.

Прыемна здзіўляла ўсіх прысутных святочнае ўбранне храма – прасторнага, светлага, з густам аздобленага кветкамі. Велічна выглядалі як цэнтральны, так і бакавыя алтары. Асаблівую ўрачыстасць Богаслужэнню надавала чароўнае гучанне духоўнай музыкі, якая лілася з хораў.  

…Амаль тры гадзіны эўхарыстыі праляцелі як адно імгненне. Не памылюся, калі скажу, што ўсе ўдзельнікі Імшы адчувалі нейкае асаблівае супакаенне. Затаіўшы дыханне, слухалі словы біскупаў, якія пранікалі ў сэрцы. Яны гаварылі шчыра, не хаваючы сваёй радасці ад таго, што прысутнічаюць на такой урачыстасці.

Звяртаючыся да прысутных, Ардынарый Гродзенскай дыяцэзіі адзначыў важнасць таго, што храм быў захаваны, нягледзячы на цяжкія моманты ў яго гісторыі. Але самае галоўнае, што захавалася хрысціянская вера, якая жыве ў нашых сэрцах, бо самы галоўны храм знаходзіцца ў душы чалавека. Падкрэсліў біскуп і неабходнасць супрацоўніцтва каталіцкага Касцёла з праваслаўнай Царквой, якія разам павінны сведчыць хрысціянскую веру і быць жывымі старонкамі Евангелля. Падтрымаў яго ў гэтым і айцец Дзмітрый Бялоцкі.

 Аляксандр Кашкевіч падзякаваў за падтрымку прадстаўнікам улады, якія разумеюць важнасць функцыянавання святыні і тое, што яна патрэбна для духоўнага выхавання людзей.

 У сваю чаргу, намеснік старшыні райвыканкама Валянцін Семяняка павіншаваў вернікаў з юбілеем і адзначыў, што менавіта такія падзеі дапамагаюць людзям асэнсаваць ролю веры ў жыцці кожнага чалавека. На памяць аб урачыстасці Валянцін Міхайлавіч перадаў святыні пано ручной работы з выявай Дзярэчынскага касцёла.  

 Завяршылася святая Імша шматлюднай працэсіяй вакол храма,  у час якой  вернікі і госці ў песнях услаўлялі ласку Усявышняга.   

Узнёслыя малітвы з удзячнасцю Богу за веру і падараванае зямное жыццё арганічна спалучыліся са свецкай часткай мерапрыемства, падрыхтаванай работнікамі раённага Дома культуры і Дзярэчынскага СДК. 

З нагоды юбілею была прадстаўлена вялікая канцэртная праграма. На абуладкаванай побач з касцёлам сцэне выступілі і сталічныя артысты, і любімыя зэльвенцамі мясцовыя калектывы “Весялуха”, “Званочкі”, “Калаж”, а таксама баяністы-віртуозы Аляксандр Сямёнчык  і Уладзімір Перавалаў. У выкананні салістаў Станіславы Прызван, Святланы Сонец, Наталлі Раманчук, Валянціны Маркевіч, Мікалая Дзярэчыка і многіх іншых самадзейных артыстаў гучалі вядомыя народныя беларускія песні. 

Увесь святочны дзень працавалі гандлёвыя кропкі спажыўтаварыства, выстава-продаж карцін, ганчарных вырабаў мужа і жонкі Худзяевых, атракцыёны. Былі прадстаўлены і работы дэкаратыўна-прыкладной творчасці народных майстроў раённага Дома рамёстваў. 

Светлае і ўзвышанае пачуццё духоўнага скарбу панеслі ў свае дамы  ўсе, хто прысутнічаў на адметным для парафіі юбілеі.